همه شهادت ها یکسان نیست؛ بعضی از شهادت ها از بعض دیگر از شهادت ها افضل است...شهادت شهدای کربلا نه فقط به خاطر تشنه بودنشان افضل از همه شهادت هاست. خیلی از شهدا تشنه از دنیا رفتند. بلکه فضیلت بیشتر شهدای کربلا به خاطر آن موقعیتی است که آنها در آن شهید شدند. در یک مقطع حساسی این حادثه اتفاق افتاد که اگر اتفاق نمی افتاد طومار دین به کلی در هم پیچیده می شد...کاری که اینقدر حساس است همینقدر سخت هم هست. لذا باورکردنی است که حسین بن علی در حدود 5 ماه یا بیشتر در بین مدینه و کربلا سرگردان باشد، همه هم بدانند - همه فهمیدند دیگر، کوفی ها فهمیدند، عراقی ها فهمیدند، حجازی ها فهمیدند - و بالأخره توی کربلا با چهل پنجاه نفر فقط بماند؛ چون این هفتاد و دو نفر همه شان که نبودند؛ یک عده شان شب عاشورا آمدند، یا صبح عاشورا، بیست - سی نفرشان. چهل، پنجاه نفر آن جا با امام حسین بمانند، کار سخت بود. سختی اش به خاطر این بود که قیام در مقابل آن چنان ظلم همه گیر و مُسَیطِر، دل می خواهد؛ مثل زمان پیغمبر نبود که پرچم دست خود پیغمبر بود و نفس گرم پیغمبر، راه می افتادند با شوخی و خنده و شادی می رفتند میدان جنگ، آن جوری نبود. همه اصحاب پیغمبر، تو خانه ها خزیده بودند. عبد الله عباس ها و عبدالله جعفرها، سرشان را زیر عبا قایم کرده بودند که قوم و خویشهای پیغمبر هم بودند. یک عدّه فقط شجاع دلدار قوی از هیچ کی نترس همه دنیای کفر را با چشم حقارت نگاه بکن، حاظر بودند که از همه چیز هم بگذرند، بگویند ما می خواهیم برویم در کنار پسر پیغمبر و کشته بشویم. اهمیتش به خاطر این بود که کار سختی بود، تصمیم گیری اش آسان نبود. لذا بود که ابن زبیرها و ابن عمرها و ابن عباس ها و ابن جعفرها همه ماندند. فرق هم نمی کند. خیال نکنید که عبدالله جعفر و عبدالله عباس با آنهای دیگر فرق می کنند. نه، متخلف، متخلف است. همه شان تخلّف کردند و کسی این گُرده قوی و نیرومند را نداشت، جز همان یک عدّه معدود. در طول تاریخ جهان شهدائی به عظمت شهدای کربلا نداریم. امروز هم شهدای ما خیلی عزیزند. امروز هم آن روزهاست، اما همان طور که امام حسن علیه السلام فرمود: امیرالمؤمنین فرمود: «لا یوم کیومک یا ابا عبدالله» هیچ روزی مثل روز کربلا دیگر نیست؛ نیامده در تاریخ، تا امروز نیامده. واقعاً ما در این ایام خطیره تاریخ چه صدر اسلام، قبل از اسلام، بعد از اسلام، دیگر مثل کربلا سراغ نداریم، من سراغ ندارم. این است که امام حسین می شود سیدالشهدا و اصحابش می شوند سادات شهیدان تاریخ؛ از همه والاتر.

بیانات نایب بر حقّ حضرت منتظَر19/8/63